پيام

درراه باخود زمزمه كنان مي گفت:خدايااين گره رااززندگي من باز كن.همچنان كه اين دعارازيرلب مي گذراند ناگهان گره كيسه اش بازشد وتمام گندم هايش برروي زمين ودرون سسنگ وسوخال هاي خرابه ريخت

عصباني شد وبه خداگفت:خدايا من گفتم گره ام زندگي رابازكن نه گره گره كيسه ام راوباعصبانيت تمام مشغول به جمع كردن گندم ازلاي سنگ هاشدكه ناگهان چشمش به كيسه اي پرازطلاافتاد.همانجابرزمين افتاد وبه درگاه خداسجده كردوازخدابه خاطرقضاوت عجولانه اش معذرت خواست.

به به